Hipotermia terapeutyczna jest jedną z niewielu metod poprawiających szanse przeżycia po nagłym zatrzymaniu krążenia (NZK) z dobrym statusem neurologicznym. Obecne wytyczne resuscytacji krążeniowo-oddechowej rekomendują tę metodę u pacjentów, u których przywrócono spontaniczne krążenie krwi. Niska temperatura wywołuje wiele adaptacyjnych odpowiedzi organizmu, m.in. chroni ośrodkowy układ nerwowy (OUN), zmniejszając tym samym ryzyko dysfunkcji o charakterze neurologicznym. Jako metodę terapeutyczną najczęściej postrzega się łagodną hipotermię terapeutyczną (MTH), która według obecnej nomenklatury jest oziębieniem i utrzymaniem docelowej temperatury ciała (TTM, 32–36oC). Celem pracy było przedstawienie aktualnych danych i występujących trendów, dotyczących stosowania TTM w Polsce na tle innych krajów. Analizy bibliograficzne wskazują na relatywnie pozytywny trend popularności i stosowania metody hipotermii terapeutycznej. Jednak ostatnie lata wyraźnie pokazują, że jest ona stosowana bardzo ostrożnie i niedostatecznie często. Polska wypada blado na tle krajów europejskich. Ponadto przypadki zastosowania hipotermii w terapii wskazują efektywność u pacjentów po NZK w praktyce klinicznej.

Key words: łagodna hipotermia terapeutyczna, nagłe zatrzymanie krążenia, interwencje ratunkowe.