Wstęp. Zespół mielodysplastyczny (MDS, ang. myelodysplastic syndrome) jest chorobą krwi charakteryzującą się nieprawidłowościami w procesie tworzenia komórek krwi w szpiku kostnym. Objawy choroby mogą obejmować osłabienie, anemię, infekcje oraz skłonność do krwawień. Leczenie MDS może obejmować terapię farmakologiczną, zabiegi przeszczepienia szpiku kostnego, opiekę paliatywną. Opis przypadku. 40-letni mężczyzna ze zdiagnozowanym zespołem mielodysplastycznym z nadmiarem blastów. Pacjent został zakwalifikowany do przeszczepienia komórek krwiotwórczych, których dawcą została córka chorego. Cel. Celem pracy było zwrócenie uwagi na rolę pielęgniarki w leczeniu pacjentów z zespołem mielodysplastycznym, tj.: ustalaniu diagnoz pielęgniarskich, przedstawianiu planu leczenia, wykonywaniu zadań, przygotowaniu pacjenta do samoopieki oraz ocena wykonanych zadań. Wnioski. Pacjent cierpiący na zespół mielodysplastyczny wymaga wsparcia i pomocy, które pozwolą mu na odzyskanie wiary w siebie, dostosowanie się do nowej sytuacji i osiągnięcie równowagi emocjonalnej. Edukowanie pacjenta i jego bliskich jest kluczowym zadaniem pielęgniarki, zwłaszcza w zakresie problemów, jakie mogą pojawić się po przeszczepie szpiku kostnego, radzenia sobie z nimi oraz możliwości uzyskania wsparcia spersonalizowanego.

Słowa kluczowe: zespół mielodysplastyczny, przeszczep szpiku, pacjent.